Miejsce III w kategorii Obraz na Polskim Festiwalu Sztuki „Orzeł 2016” zdobył Film dokumentalny zatytułowany „Zamach na Państwo”, ( „Attempt on the State” / Investigative documentary), do którego scenariusz napisał, a także film wyreżyserował Andrzej Tarkowski – Kiliszewski.
Reżyser „Zamachu na Państwo” urodził się w 1981 roku w Fastowie pod Kijowem, gdzie osiedliła się rodzina polskich emigrantów. Od 1998 do 1999 uczył się w Studium Języka Polskiego w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Rzeszowie (obecnie Uniwersytet Rzeszowski w Rzeszowie), a w latach 1999 – 2004 r. studiował Prawo i Administrację na Uniwersytecie Warszawskim.
Andrzej Tarkowski – Kiliszewski z pochodzenia jest Polakiem, ale należy też do słynnego Rodu Tarkowskich, z którego wywodzi się światowej sławy reżyser Andrej Tarkowski.
Jest nie tylko artystą plastykiem, reporterem telewizyjnym, producentem filmowym, scenarzystą i reżyserem, ale również pisarzem i prawnikiem. Kilka lat temu udało mu się opublikować dwie książki o tematyce teologiczno-filozoficznej „Opus Angelorum in Opere Salutari czyli Traktat o Aniołach” oraz „Demonica”.
Film „Zamach na Państwo” bardzo wiernie odsłania losy społeczeństwa i kraju, w którym prawa człowieka są bezwzględnie naruszane, a działalność przestępcza i korupcja wśród elit politycznych to smutna codzienność. Bohaterami dokumentu są Władimir Waszkiewicz – prawa ręka premiera Łotwy oraz Inara De Vilkaste jego żona, łotewska bizneswoman.
Waszkiewicz zajmował najwyższe stanowiska na Łotwie, zwalczał przemyt i korupcję, zarządzał Izbą Celną. Jego skuteczność w zwalczaniu przestępczości w kraju stała się niewygodna dla wielu elit politycznych, dlatego próbowano usunąć go ze stanowiska, szantażowano, a nawet porwano jego córkę. Nieco później doszło do zabójstwa adwokata Waszkiewicza. Stając się ofiarą politycznego przetargu w wyniku zamachu cudem uszedł z życiem. W Austrii otrzymał azyl jako uchodźca polityczny. Inara De Vilkaste niewyczerpanie walczy o prawa męża, a także sprawiedliwość przed Międzynarodowym Trybunałem w Strasburgu.
„Zamach na Państwo: Niewygodny Waszkiewicz” – III miejsce w kategorii Obraz na PFS
Realizacja filmu zajęła trzy lata. Bardzo pomogła w tym sama Inara Vilkaste, która w ciągu dekady zebrała mnóstwo materiałów i udostępniła je twórcom dokumentu. Wydała też książkę, w której opowiada o wszystkich ważnych wydarzeniach, nagraniach, procesach i wyrokach sądowych. Jej ogromne doświadczenie, poparte szeroką wiedzą i znajomością tematu, a także wspomniana publikacja zaowocowały powstaniem scenariusza, a także umożliwiły jego produkcję. Film bardzo pozytywnie przyjęto, a jego głęboką wartość doceniono nie tylko w Polsce, ale również w Europie i w USA.
Dzięki Inarze Vilkaste rozmaite fakty odsłaniające świat korupcji i świat przestępczy ujrzały światło dzienne. Wielość procesów sadowych jaka ma miejsce w krajach demokratycznych Unii Europejskiej jest dowodem na to, że wszędzie możliwa jest korupcja i zabijanie niewygodnych polityków w świetle prawa. Wymiar Sprawiedliwości natomiast to swoista alegoria, która zamiast faktycznych sprawców skazuje na karę dożywocia inne podstawiane osoby. W filmie wykorzystano nagrania z ulicznych i fabrycznych kamer, pokazujące prawdziwe porwania.
Na Wschodzie w obrębie filmu toczy się wojna medialna. Manipulanci próbujący sterować opinią publiczną poddają w wątpliwość jego autentyzm.
Do produkcji filmu zaangażowano wiele osób, a koszt szacowany jest na około pół miliona złotych. Produkcja ukazała się w kilku wersjach językowych.
Tarkowski jest mocno zdeterminowany do pokazywania prawdy, jako artysta odważny zasługuje na prawdziwe uznanie i szacunek. Poruszając aspekt polityczny urzędników na wysokich stanowiskach film wzbudził ogromne emocje i jednocześnie duże zamieszanie w świecie.
Pięknym przesłaniem dokumentu jest wiara w demokrację i sens wspierania ludzi pozostających w obliczu prześladowań ze strony niedoskonałego systemu. Takie produkcje otwierają oczy, budzą ze snu, dają do myślenia, mogą zmienić rzeczywistość i kształtować przyszłość według innych, wyższych wartości.
Leave a Reply